Մտքերը՝ Արևիկ Տատինցյանի
Ոչ ոք չի ընտրում իրեն ընտանիք: Շատ հաճախ մենք մտածում ենք, որ ինչ լավ կլիներ, եթե մեր ընտանիքը ուրիշ լիներ, Չնայած դրան՝ ինչպիսինն էլ լինի մեր ընտանիքը, շատ հաճախ մեզ իսկապես հասկանում են մեր ծնողները: Ինձ իմ մեծ ընտանիքը դուր է գալիս: Ինձ դուր են գալիս իմ զարմիկների անսպասելիությունը, խենթությունը և նրանց հոգատարությունը: Իհարկե մեկ-մեկ նրանցից հոգնում եմ, բայց հետո հասկանում եմ, որ ճար չունեմ, ամբողջ կյանքս նրանց հետ պիտի անցկացնեմ և համակերպվում եմ: Իսկ եթե լուրջ ասեմ, իմ ընտանիքը ինձ համար ամենակարևոր բանն է աշխարհում:
Կարդա ինձ 